تمشک قرمز(Red Raspberry)  

 تمشک سیاه (Black Raspberry or Brambleberry) 

هر دو از خانواده  Rosaceae  و جنس Rubus   می باشند. نام های دیگر تمشک، توت وحشی و سه گلی است. ساقه های تمشک نرم و به رنگ قرمز و دارای خارهای دراز است. برگ های آن متفاوت و بیضی شکل و اطراف آن کنگره کنگره و به شکل دندانه های اره ای است. تمشک قرمز دارای گل آذین گرزن بوده و تمشک سیاه دارای گل آذین خوشه ای ساده می باشد. گرده افشانی گلهای تمشک، شهریور ماه و در جانب شاخه های یک ساله بوده و گلها به رنگ های سفید، صورتی یا به صورت خوشه در ماه های مرداد پدیدار می شود و تا مهر دوام می آورد. اکثر ارقام تمشک خود بارور بوده و توسط حشرات گرده افشانی می شوند. در تمشک قرمز و سیاه، در سال اول رشد رویشی شاخه ها قوی بوده و تنها برگ تولید می نماید. گل های آنها در بهار سال دوم بعد از کاشت ظاهر شده  و میوه ها در ماههای تابستان می رسند. شاخه های طویل که به انها کن می گویند پس از تولید میوه خشک شده و از بین میروند و جای خود را به شاخه های اولیه که هر سال از محل طوقه می رویند، می دهند. میوه درتمشک از نوع مجتمع بوده و میوه های واقعی شفتک ها می باشند. منحنی رشد میوه درتمشک به صورت سیگموئید مضاعف بوده و دوره تقسیم سلولی آن با باز شدن گل ها متوقف می شود. در تمشک دم غنچه ها رشد نا مساوی دارند ( در توت فرنگی رشد مساوی دارند) و تحت شرایط مدیریت خوب، عمر این گیاهان  ۱۲ _۷ سال می باشد.

 تیره میخک به راسته سانتروسپرمال و زیر راسته Caryophyllales تعلق دارد. گیاهان این راسته دارای دانه‌هایی با جنین خمیده و نعل اسبی شکل است که نام سنتروسپرمال را نیز از آن گرفته‌اند. این راسته دارای چندین زیر راسته است.

مشخصات تیره میخک  Caryophyllaceae

گیاهانی علفی و بوته‌ای هستند و گاه با انشعابات و شاخه‌های فشرده بوته‌های بالشتکی یا کوسنی شکل را تشکیل می‌دهند. برگها ساده، بدون دندانه، باریک، کشیده یا درفش مانند، دارای گوشوارک و یا فاقد آن است. در گیاهان این تیره برگها معمولا فاقد دمبرگ هستند و در قاعده بهم متصل و ساقه در محل اتصال آنها متورم و برجسته می‌شود. گل آذین عموما گرزن دوسویه با گلهای نرماده، گاهی نیز تک جنس و یا پلی‌گام هستند.

گلپوش ساده یا مضاعف، کاسه دارای 5 قطعه آزاد یا کم و بیش بهم پیوسته، جام گل همیشه آزاد، گلبرگها ناخنک‌دار یا بدون آن و جام در سطح درونی و در ناحیه گلو دارای زایده‌ای ناخنکی است که از کاسه قابل تشخیص است. تعداد پرچمها متغیر و برابر با قطعات سایر حلقه‌ها یا کمتر از آنها است. مادگی دارای تخمدان زبرین یا نیمه زیرین مرکب از 1 تا 5 برچه بهم پیوسته است.

سرخارگل گیاهی علفی و چند ساله از تیره کاسنی است. گلهای زیبای این گیاه زینتی و دارویی معمولاً به رنگهای ارغوانی، صورتی، قرمز ارغوانی، زرد و نارنجی است. دیسک مرکز آنها (گلهای لوله ای) سبز تیره، قهوه ای تیره و سیاهرنگ می باشد. گونه های مختلفی از این گیاه دارای خواص دارویی هـستند که مــهمترین آنـها Echinacea purpurea ، E. angustifolia و E. pallida  می باشند. ریشه این گیاه حاوی مواد موثره دارویی است و تنها گونه purpurea است که علاوه بر ریشه اندام هوایی آن نیز حاوی مواد موثره است. ارتفاع این گیاه حداکثر به 1 تا 1.5 متر می رسد. برگ های پایین ساقه تخم مرغی تا نیزه ای شکل هستند که حداکثر 30 سانتی متر طول و 20 سانتی متر عرض دارند. ساقه از انشعابات فراوانی برخوردار بوده و دارای پرزهای زبر و خشن است. این گیاه برای اولين بار در سال 1372 توسط جناب آقاي دکتر رضا اميدبيگي به ايران آورده شد و توسط آقاي دکتر سيد محمد فخر طباطبايي به نام سرخارگل نامگذاري گردید. سرخارگل به نور فراوان احتیاج دارد و خاکهای سبک (شنی) و متوسط (لومی) را تحمل می کند. قادر است خشکی را به خوبی تحمل نماید. این گیاه به سرما مقاوم بوده و تا دماي منفی 10 درجه سانتي گراد را به راحتي تحمل مي کند.

بابونـه بـا نام علمي Matricaria Chamonail  گياهي ازتيره كاسنی است. ارتفاع اين گياه بين ٣٠ تا ٧٠ سانتي متر متغير بوده و ساقه آن داراي انشعاب است. گلها از دونوع گلچه زبانه اي و لوله اي تشكيل شده انـد و درانـتهاي سـاقه مشاهده مي شوند. گلچه هاي كناري زبانه اي به رنگ سفيد دارند و تعـداد آنها متفاوت و بين ١٢ تا ١٨ عدد در هر گل است و اين گلچه ها از نظر جنسي ماده هستند. گلچه هاي مياني نهنج لوله اي به رنگ زرد ديده مي شوند . اين گلچه ها از نظر جنسي نر ماده ( دو جنسي) بوده كه پس از باز شدن، استوانه اي شكل مي شوند. گـل آذين بابونه يك كاپيتول انتهايي است نهنج ابتدا به صورت يك نيمكره است كه  در طول گلدهي طويل شده وبه صورت يك مخروط تو خالي درميآيد . قطر گلهاي بابونه متفاوت و بين١/٥ تا ٣ سانتيمتر است. يكـي ازمشخصـات اصلي گلهاي بابونه آلماني كه آن را از ساير جنسها با گلهاي مشـابه متمايز ميسازد، وجود فضاي خالي دربين گل است. به طوري كه اگر گلها به صـورت طولـي برش داده شوند فضايي خالي دربين آنها ديده مي شود، در حاليكه اين فضا درگلهاي ساير جنسها ديده نمي شود. درضمن گلهاي بابونه پس از باز شدن و نمو به صورت مخروطي مشاهده خواهند شد. ريشه بابونه مخروطي شكل و سطحي است. برگهاي اين گياه داراي بريدگي باريك و دراز بوده و سوزني شكل هستند. برگها صاف و فاقد كرك بوده و به صورت متناوب نسبت به يكديگر روي ساقه قرار مي گيرند. ميوه فندقه به طول ١تا ١/٥ ميليمتر و به رنگ خاكستري يا زرد روشن است ميوه  از دو قسـمت تشـكيل شده است، يك قسمت شامل بذر كه ٢٠ تا ٢٥ درصد ميوه را تشـكيل ميدهد، قسمت باقيمانده نيز همان گلچه هاي لوله اي خشك شده هستند.  وزن هزار دانه بابونه ٢ تا ٣ گرم است.

. 

   زنجبیل با نام عمومی« Ginger »  

  نام علمی  Zingiber officinal از زمان های قدیم کاربرد دارویی داشته و اثرات و موارد مصرف آن در فارماکوپه های مختلف ذکر گردیده است.

نسترن (Rosa canina)

یکی از گونه های وحشی رز و بومی اروپا، آسیای باختری و شمال خاوری افریقا است. گونه های بسیاری از آن در جنگلهای شمال، منطقه ارسباران و ارتفاعات فوقانی مناطق دیگر ایران بصورت خودرو یافت میشود. گل‌های آن ریز هستند که به رنگ‌های صورتی، سفید، قرمز و گاهی زرد یافت می‌شوند. بوی آن‌ها ملایم و مطبوع است.

مشخصات ظاهری

نسترن درختچه‌ای برگریز است. ارتفاع آن از ۱ تا ۵ متر متغیر است و ممکن است بیشتر هم رشد کند. گل‌های نسترن کوچک و دارای پنج گلبرگ هستند. رنگ آن‌ها از صورتی تا سفید (معمولاً صورتی کمرنگ) متغیر است. این گیاه بر روی ساقه‌هایش تیغ‌های کوچک و تیزی دارد که در بالا روندگی کمکش می‌کنند.